ျမန္ျမန္တရားေစဖုိ ့အေထာက္အကူေပးတဲ့ အခ်က္ (၆)ခ်က္

(ဓမၼမွတ္စုမ်ား-၁၈) ကိစၥမမ်ား၊ စကားနည္းေစ၊ အိပ္ေနမႈနည္း၊ ကိုယ္တည္းေပ်ာ္ေလ၊ ဆံုးမလြယ္ေၾကာင္း၊ မိတ္ေကာင္းရွိေစ၊ တရားေရး၊ အားေပးဂုဏ္ေျခာက္ေထြ။ “ကိစၥမမ်ား” ~~~~~~~~~~~ တရားအားထုတ္ေနဆဲကာလမွာ ကိစၥနည္းရမယ္။ ေဖ်ာ္ရည္ကို ခဏခဏ ေဖ်ာ္ေသာက္လိုက္၊ အဝတ္ေတြေလွ်ာ္လိုက္၊ ဖုန္းေလးဆက္လိုက္၊ ဧည့္သည္ ေတြ႕လိုက္နဲ႔လုပ္ေနရင္ အမွတ္လြတ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမ်ားကုန္မယ္။ စီးပြားေရး ကိစၥေတြ မိသားစုကိစၥေတြ လာရႈပ္ေနရင္လည္း သမာဓိ မရေတာ့ဘူး။ အကုန္ လံုးကို ဥေပကၡာျပဳထားရမယ္။ တခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ အေဖအေမေသသြားတာေတာင္ မသြားဘူး။ က်မ္းေတြအမ်ားၾကီး ျပဳစုသြားတဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီး ဦးဗုဓ္ကိုၾကည့္ပါလား။ ခမည္း ေတာ္ၾကီး ေသတုန္းကလည္းမသြားဘူး။ မယ္ေတာ္ၾကီး ေသေတာ့လည္း နီးနီး ေလးေတာင္မသြားဘူး။ စိမ္းကားလို႔ မသြားတာ မဟုတ္ဘူး။ ေသသြားျပီးတဲ့အ ေလာင္းၾကီး အေခါင္းထဲေရာက္ခါမွ သြားေတာ့ေရာ ျပန္ရွင္လာမွာမွမဟုတ္ ဘဲ။ မသြားဘူး။ အလုပ္ပ်က္တယ္။ ဒီလိုႏွလံုးသြင္းတာေနာ္။ အဲဒီလိုႏွလံုးသြင္း မ်ိဳးကိုအတုခိုးရမွာ။  အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ဟိုကိစၥလည္း ငါပါမွ။ ဒီကိစၥလည္း ငါရွိမွဆိုရင္ေတာ့ တ ရားေတြပ်က္ကုန္မွာပဲ။ ကိစၥမ်ားရင္ တရားမရဘူးသာမွတ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ က “စကားနည္းေစ” ~~~~~~~~~~~~~~ စကားေျပာရင္သမာဓိပ်က္လို႔ ‘ေယာဂီေတြ စကားမေျပာၾကနဲ႔’လို႔ ခဏခဏ သတိေပးေနတာ။ ထိုင္မွတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ၾကိဳးစားမွတ္မွရတဲ့ သမာဓိေလးဟာ တရားနဲ႔မဆိုင္တဲ့စကားကို ငါးမိနစ္ေလာက္ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အကုန္ပ်က္ေရာ။ ေနာက္တစ္ခ်ိန္ ျပန္ထိုင္တဲ့အခါ စိတ္ေတြပ်ံ႕ျပီး အာရံုနဲ႔မွတ္ စိတ္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကိုမမိေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေယာဂီေတြေျပာႏိုင္တဲ့စကား(၁၀)မ်ိဳးကိုေတာင္ လိုရင္းတိုရွင္းပဲ ေျပာရမယ္။ အခ်ိန္ အၾကာ ၾကီးမေျပာရဘူး။  (၁) အလိုနည္းမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၂) တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၃) အေပါင္းအသင္းကင္းကြာမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၄) ဝီရိယနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၅) ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ျငိမ္ေနရျခင္းတန္ဖိုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၆) သီလနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၇) သမာဓိနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၈) ပညာနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၉) လြတ္ေျမာက္မႈခ်မ္းသာနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား (၁၀) မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္နဲ႔ဆိုင္တဲ့စကား ဒါကိုေတာ့အက်ယ္မခ်ဲ႕ေတာ့ဘူး။ သိေစခ်င္တာက ဝစီပိတ္က်င့္ရမွာမဟုတ္ ေပမဲ့ စကားနည္းမွ တရားစြဲမယ္ဆိုတာကိုပဲ။ ပထမမိုးညွင္းဆရာေတာ္ဘုရား ၾကီးဆိုရင္ တရားက်င့္တဲ့အခါတုန္းက ‘စကားမေျပာတရားမေဟာ’ ဘဲနဲ႔(၁၀) ႏွစ္ၾကာတယ္တဲ့။ ၾကည္ညိဳစရာ အတူယူစရာ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ။ ‘ေကာင္းပါတယ္ဘုရား’ “အိပ္ေနမႈနည္း” ~~~~~~~~~~~~~ အိပ္ေရးပ်က္မွာ မေၾကာက္ပါနဲ႔။ ျမန္ျမန္တရားရခ်င္တဲ့ေယာဂီက မနက္အ ေစာၾကီးထရတာကို စာဖြဲ႕မေနဘူး။ ညဘက္ေတြမွာေတာင္ တစ္ေရးႏိုးတာနဲ႔ ထမွတ္တာ။ နာရီဝက္ပဲရရတစ္နာရီပဲရရ။ ညဆိုတာအတတ္ႏိုင္ဆံုး တစ္ခ်ိန္ ႏွစ္ခ်ိန္ေတာ့ ထထိုင္ရတယ္။ ႏိုးလာတာနဲ႔ ျပန္အိပ္တယ္ဆိုရင္ ရပ္ထဲရြာထဲကလူေတြနဲ႔ ဘာထူးေတာ့မွာ လဲ။ တစ္သံသရာလံုး အိပ္လာတာ။ ခဲခဲယဥ္းယဥ္းရလာတဲ့လူ႔ဘဝကို အိပ္ျပီး ေတာ့အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းမပစ္နဲ႔။ ရႈမွတ္ၾက။ “ကိုယ္တည္းေပ်ာ္ေလ” ~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ကိုယ့္အမွတ္ေလးနဲ႔ကိုယ္ တရားနဲ႔ေပ်ာ္ပါ။ အေဖာ္ရွိရင္ မကင္းရာမကင္း ေၾကာင္း၊ စကားေတြ  ေျပာေနရဦးမယ္။ စိတ္တိုင္းမက်တာေတြလည္း ၾကံဳေတြ႕ ႏိုင္တယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ေနတာ အေကာင္း ဆံုးပဲ။ ၾကံ့ခ်ိဳလိုက်င့္၊ သမင္ခ်ိဳလိုမက်င့္နဲ႕။ သမင္ေတြဆိုရင္ေတာထဲမွာ ရန္သူနဲ႔ ေတြ႕လို႔ ေျပးရလႊားရတဲ့အခါ သူရဲ႕ခ်ိဳေတြက ဟိုျငိဒီျငိနဲ႔ေရွ႕ကို မေရာက္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး။ ဒုကၡျဖစ္ေရာ။ ၾကံ့ေတြက်ေတာ့ ဦးခ်ိဳက တစ္ေခ်ာင္းတည္း ဘာမွျငိစ ရာမရွိဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ေယာဂီဆိုတာ အေပါင္းအေဖာ္ေတြမ်ားရင္ တရားက ေရွ႕ကိုမ တက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၾကံ့ခ်ိဳလို တစ္ခုတည္း တစ္ေယာက္တည္းက တရားကိုပို လုပ္ျဖစ္တယ္။ တတ္ႏိုင္ရင္ေတာရေဆာက္တည္ၾက။ “ဆံုးမလြယ္ေၾကာင္း”~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ‘ဆရာကေျပာခ်င္တာေျပာ ငါလုပ္ခ်င္တာလုပ္မွာပဲ’ ဆိုရင္ေတာ့တရားရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အမ်ားအားျဖင့္ စာေပဗဟုသုတမ်ားတဲ့ေယာဂီက မာနရွိတတ္ တယ္။ အကုန္လံုးကို သိမ္းၾကံဳး ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္တတ္တဲ့သ ေဘာကို ေျပာတာ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးေတာ့ ဆရာကိုအထင္ေသးတာေပါ့ဗ်။ အထင္ ေသးေတာ့ ဆရာသမား ေျပာတာကို နားမေထာင္ဘူး။ အဲဒီအျဖစ္မ်ိဳးကိုေရွာင္ ျပီး ဆိုဆံုးမလြယ္မွလည္း တရားရျမန္တာ။ “မိတ္ေကာင္းရွိေစ”~~~~~~~~~~~~~~~~ ဒါကအေရးၾကီးတယ္ ကိုယ့္ထက္တရား အေတြ႕အၾကံဳမ်ားျပီး ၾကိဳးၾကိဳးစားစား အားထုတ္တဲ့ ေယာဂီနဲ႔ ေပါင္းပါ။ တရားအားထုတ္ရင္း တစ္ခါတေလ ကိုယ္ဉာဏ္ မမီတာေလးေတြ႕ၾကံဳတတ္တယ္။ ေယာဂီဆိုတာဆရာသမားကို အျမဲတမ္းမေမးဝံ့ဘူး။ ေၾကာက္တာလည္းပါမယ္။ ဒါေလးေတာင္မသိရ ေကာင္းလား ဆိုျပီး အထင္ေသးခံရမွာစိုးလို႔လည္းျဖစ္တတ္တယ္။ ကိုယ္ေမးခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာသမားကလည္း အလုပ္မ်ားရင္မ်ားေနမွာ ကိုး။ အဲဒီေတာ့အျမဲတမ္း ဆရာသမားကိုပဲေမးဖို႔ဆိုတာအဆင္မေျပဘူး။ ကိုယ့္မွာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းရွိတဲ့သူက်ေတာ့ ေတာ္ရံုတန္ရံုကိစၥကို သူ႕ ေမးလိုက္တာနဲ႔ အဆင္ေခ်ာ သြားေရာ။ တခ်ိဳ႕ကအသက္ငယ္ေပမဲ့ ဓမၼဗဟုသု တလည္းမ်ားတယ္။ ဆရာသမားေကာင္းနဲ႔ တရားအားထုတ္ထားတဲ့ အေတြ႕ အၾကံဳလည္းမ်ားေတာ့ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေအာင္ညႊန္ျပႏိုင္တယ္ေနာ္။ တရားျမန္ျမန္ရခ်င္တဲ့သူက အဲဒီလို အျပင္မိတ္ေကာင္းကိုလည္းေရြးေပါင္း ရတယ္။ ပါပမိတၱနဲ႔ မေပါင္းရဘူး။ မူးရူးဆိုးသြမ္းေနမွပါပမိတၱေခၚတာမဟုတ္ ဘူးေနာ္။ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ မရႈမမွတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ပါပမိတၱပဲ။ ဒါ ေၾကာင့္မို႔ ျမန္ျမန္တရားရခ်င္တဲ့ ေယာဂီဟာ ဟိုလွ်ာက္သြား ဒီေလွ်ာက္သြား ေယာဂီေတြနဲ႔ မေပါင္းရဘူး။ ကိစၥမ်ားစကားမ်ားတဲ့ ေယာဂီေတြကိုလည္း ေရွာင္ရမယ္။ အတြင္းမိတ္ေကာင္းက်ေတာ့ သဒၶါ ပညာနဲ႔ေပါင္းပါ။ သတိ ပညာနဲ႔ေပါင္းပါ။ ေလာဘ ေဒါသနဲ႔ မေပါင္းပါနဲ႔။ ဒီ(၆)ပါးနဲ႔ျပည့္စံုရင္တရားျမန္ျမန္ရတယ္။ ေနာက္ထပ္ဘာ အေၾကာင္းတရားေတြရွိေသးလဲၾကည့္ၾကရေအာင္ ••• အားထုတ္ေနတာခ်င္းအတူတူ သူကဘာျဖစ္လို႔ျမန္ျမန္တရားတက္သြားတာ လဲ။ ဆန္းစစ္ၾကည့္တဲ့အခါ ••• (၁) အမွတ္ဆက္လို႔ (၂) အေပၚယံေလးလွ်ံ ျပီးမမွတ္ဘဲ စူးစူးစိုက္စိုက္မွတ္လို႔။ (၃) ဣေျႏၵေတြ ညွိတတ္လို႔။ ဒီလိုလဲသိထားရမယ္ေနာ္။ အမွတ္ဆက္တာက သံုးမ်ိဳးရွိေသးတယ္။ >> ပထမတစ္မ်ိဳးက ထိုင္လ်က္နဲ႔လည္း အမွတ္ဆက္တယ္။ သုခေဝဒနာေပၚလာရင္ မွိန္းေနတဲ့ အက်င့္မရွိဘူး။ စိတ္ ကူးရင္လည္း မွတ္တယ္။ ပ်င္းရင္လည္းမွတ္တယ္။ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ အာရံုမေရြးမွတ္တယ္။ အေရးၾကီးတယ္ေနာ္ေယာဂီတို႔ ဉာဏ္စိုက္ထားပါ။ ထိုင္မွတ္ေနေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ က အမွတ္ ဆက္တာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႕ေယာဂီကအာရံုကို တစ္ခုတည္း ေလွနံ ဓားထစ္ပဲ။ ရြရြမြမြ ေတာင့္ေတာင့္ တင္းတင္းနဲ႔ ပူတာ ေအးတာ လႈပ္တာ ဒါပဲ မွတ္တယ္။ စိတ္ကိုက်ေတာ့ လံုးလံုးမမွတ္ဘူး။ အဲဒိေတာ့ အမွတ္ကဆက္ပါ ေတာ့မလား။ ‘မဆက္ပါဘူးဘုရား’ ဘာအာရံုလာလာရႈမွတ္တတ္မွ ျမန္ျမန္တရားတက္တာေနာ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ေပၚရာေပၚရာကိုရႈမွတ္ခိုင္းတာ။ ရုပ္ေပၚ ရင္ရုပ္ကိုမႈ။ ေဝဒနာေပၚရင္ ေဝဒနာကိုရႈ။ စိတ္ေပၚရင္စိတ္ကိုရႈ။ သေဘာေပၚ ရင္သေဘာကိုရႈ။ သတိပ႒ာန္ေလးပါးလံုး အကုန္ပါသြားေရာ။ အဲဒီေတာ့ ထိုင္မွတ္ေနတဲ့အခါ အမွတ္က ဆက္ေနတဲ့ အတြက္ တရားျမန္ျမန္တက္တယ္။ >> ဒုတိယတစ္မ်ိဳးက ဣရိယာပုတ္နဲ႔လည္းအမွတ္ဆက္တယ္၊ ထိုင္တဲ့အခ်ိန္ပဲ မွတ္တာမဟုတ္ဘူး။ သြားတဲ့ အခါ လည္းမွတ္တယ္။ ရင္ေနတဲ့အခါလည္းမွတ္ တယ္။ မအိပ္မီ တံုးလံုး လွဲတဲ့အခါမွာ လည္းမွတ္တယ္။ ဣရိယာပုတ္မေရြးမွတ္ တယ္။ >> တတိယတစ္မ်ိဳးက မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္ရတဲ့အထိလည္း အမွတ္ဆက္တယ္။ တစ္ႏွစ္ကို တစ္လႏွစ္လ အားထုတ္လိုက္အိမ္ျပန္လိုက္။ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ‘လမ္းဆံုးမေရာက္ လက္မေျမွာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္သြားရမည္’ဆိုတဲ့အ တိုင္း အနည္းဆံုး တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္ရတဲ့အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္အားထုတ္ မယ္၊ ဒီလိုဆံုးျဖတ္္ျပီးအားထုတ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္ျမန္တရားရဖို႔ဆိုတာ အ မွတ္ဆက္ဖို႔လိုတယ္။ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ အာရံုမေရြး၊ ဣရိယာပုတ္မ ေရြးမွတ္ရမယ္။ စူးစူးစိုက္စိုက္မွတ္ဖို႔႔ လိုတယ္။  ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္အရွင္ဇာေနယ်